Dagje uit de praktijk..............

Een dag uit de praktijk…….

Tring Tring de wekker loopt af, het is zeven uur tijd om opstaan. Eerst douchen maar niet met een douche zoals in NL maar met een mandibak. Dit is een grote bak met water in de badkamer met een klein emmertje erbij, door via het emmertje water over je heen te gooien heb je ook een douche. Het is geen warm water zoals in Nederland maar koud water, wat niet erg is want al vroeg in de ochtend is het hier al erg warm. Wij trekken een polo aan waarop groot Somoi geborduurd is, daarnaast hebben wij altijd een lange broek aan. Dit omdat het hier toch een moslimcultuur is waarin het niet wenselijk is wanneer therapeuten korte of 3/4 broeken dragen. Op de polo hebben wij een naamplaatje zitten met onze naam en het beroep dat wij uitoefenen. Zodat iedereen ons gemakkelijk aan kan spreken.
Hierna eten wij altijd een broodje, wat de Indonesiers maar raar vinden, want nasi als ontbijt is hier normaal en niet brood. Het brood dat hier te verkrijgen is is casinobrood wat meestal wit is maar soms ook lichtbruin. Daarnaast kun je gewoon pindakaas en jam krijgen om er op te doen.
Met de motor/ brommer gaan wij dan vervolgens dan naar therapie. Je rijdt hier aan de linkerkant van de weg en er zijn hier geen regels in het verkeer. Er staan wel stoplichten maar er wordt vaak door rood gereden. Daarnaast is het op de weg meestal erg druk, je kan gewoon kriskrassen door het verkeer heen. Je moet altijd wel heel erg uitkijken want van alle kanten kunnen mensen opeens de weg opschieten.
De therapie geven wij op een puskesmas(gezondheidscentra) waar altijd ook een locale fysiotherapeut aanwezig is. Wij geven op drie verschillende puskesmassen therapie. Elke puskesmas staat in een ander gedeelte van de stad. Bij de ene puskesmas zijn er ook veel meer arme mensen dan bij de ander. Ook bij de ene puskesmas is het veel moeilijker kinderen te laten blijven komen naar therapie dan bij de andere.
Met de therapeut overleggen wij altijd eerst welke kinderen er vandaag zouden kunnen komen, wat voor soort therapie er gegeven kan worden. En ondersteunen wij elkaar met kennis in de overweging welk soort therapie gegeven wordt bij een bepaald kind. Dit is erg leuk om te doen omdat je kennis uitwisselt aan elkaar en elkaar een andere kijk kan geven op bepaalde onderwerpen. De meeste kinderen die komen zijn vrij jonge kinderen van een een half jaar tot 3 jaar. Het zijn vaak kinderen die in Indonesie gediagnosticeerd zijn als een Cerebrale Parese kindje. Toch is het niet altijd even duidelijk of het een CP kindje is. De kinderen kunnen vaak niet zitten, lopen, kruipen en omrollen. Waardoor daar veel de focus opgelegd wordt. Daarnaast moet elk kind hier al vroeg de jongkok zit kunnen. Jongkokken is een manier van op je hurken zitten alleen dan met platte voeten op de grond en dit lange tijd achter elkaar. Jongkokken wordt hier ook veel geoefend met de kinderen. Daarnaast worden er vaak oefeningen gedaan om de hoofdbalans te stimuleren en/ of rompbalans. Hier wordt vaak een wigkussen of rola voor gebruikt maar ook wel een hele grote gymnastiekbal.
Meestal om een uur of 11 is de therapie afgelopen en gaan wij vaak nog op huisbezoek bij patienten. Dit zijn meestal wat oudere kinderen die bijvoorbeeld een spalk hebben gekregen en deze moet gecontroleerd worden. Of er is een ander hulpmiddel verstrekt als een rolstoel, kruk ed. En dan wordt gekeken of het hulpmiddel nog voldoet of er nog aanpassingen nodig zijn. Mogelijk nog andere problemen die ouders geconstateerd hebben. Na de huisbezoeken gaan wij meestal een broodje thuis eten of naar de rumah makan(klein eettentje aan de kant van de weg) om daar te eten.
In de middag zijn er verschillende dingen die wij kunnen doen. Doordat de focus nu op het einde van dit project ligt op het promoten van fysiotherapie, zijn wij druk bezig met het rondbrengen van posters, t-shirts ed Daarnaast gaan wij veel langs Sebatu, dit is een soort van revalidatiecentrum waar ook een bengkel(een instrumentmakerij) in zit. Hier laten wij rolstoelen, krukken, rollators, statafels, spalken, rolstoelbladen ed. maken, repareren of aanpassen. Ook maken zij hulpmiddelen na die wij vanuit Nederland hierheen hebben gebracht. Het laten maken van deze hulpmiddelen maar ook de promotiemiddelen was realiseerbaar door het geld dat in Nederland is ingezameld voor ons project. Bedankt allemaal voor jullie bijdrage!!
’s Avonds koken wij meestal zelf of wij gaan met vrienden ergens eten. Het is meestal goedkoper om ergens te gaan eten dan dat je het eten zelf koopt en kookt. Maar lekker koken daar houden wij wel van! Na het eten lekker rommelen in huis of er komen vrienden langs en daarna hup het bed in.