Laatste week Pontianak!

Tja en toen was het alweer bijna 5 december, of te wel Sinterklaas.
Nou het is hier enorm gek want je hebt nog steeds het gevoel dat het juni juli is en helemaal geen december. Dus als we een kerstboom zien en jingle bels horen moeten we best lachen. Maar toch pap en mam vierde sint met dirk, jennet maya en oompje Paul. En ik wilde dat natuurlijk wel ff mee maken. Dus via de webcam was ik toeschouwer van het spektakel. Geweldig, dat voelde fijn. Het was net of ik zelf ff in Nederland er bij was. En zie daar zelfs de Sint had aan mij gedacht en kreeg een prachtig abonnement op de Apenheul zodat als ik terug ben ik de orang oetangs niet hoef te missen. Lieve Sint niet?!
Daarvoor hadden wij een megadrukke week in Ponti. Het was namelijk de laatste week daar en we moesten nog van iedereen afscheid nemen, het hele huis inpakken en ook nog het promotielied afmaken voordat de maandag daarop zouden vertrekken naar Sintang.
Maar met veel nachtwerk hebben wij uiteindelijk het promotielied afgekregen. Het is te beluisteren via you tube(zal de link onderaan zetten). Al meteen met het liedje naar vier verschillende radiostations geweest en als het goed is wordt het hopelijk nu volop gedraaid in Pontianak. Nu maar hopen dat het voor meer bekendheid van fysiotherapie gaat zorgen! Daarnaast hadden wij voor iedereen een leuke mok met foto van ons laten maken. En iedereen heeft deze gekregen als aandenken. En toen die dozen inpakken, nou het bleken meer spullen te zijn dan wij hadden gedacht. In al die zes jaar dat somoi in ponti zit is er heel wat verzameld weten wij nu :) Op maandagmorgen 5 december zat er geen pakje in onze schoen, maar stond Erwin voor de deur met twee vrienden van hem. Om al onze spullen naar de weg te sjouwen. De truck kon namelijk niet de Gang in waardoor alles naar de weg gesjouwd moest worden. pfff wat een werk. En toen de truck aankwam bleek ie ook nog erg klein te zijn. Geen truck voor het vervoeren van spullen maar meer om zand weg te brengen. Daarnaast hadden ze er niet aan gedacht hoe je dan een motor daar ook nog ingetild kreeg. Truck volgeladen en hup daar gingen ze op weg! Wij nog ff de laatste paar spullen in de auto gestouwd en daarna ook op weg. De chauffeur van Dinas Kesehatan zou ons rijden. Heerlijk! In zeven uurtjes gehobbel waren wij over. Sambal heeft zich uitstekend op onze schoot gedragen. Heerlijk slapend!
In Sintang konden wij tijdelijk verblijven in de Kerkop, een huis van Pastoor Maessen. Dit is een nederlandse man die hier al meer dan 30 jaar woont. Een druk bezette man die in een prachtig huis woont en zelfs een kleine orang oetang centrum heeft. Er zit nu een kleine orang oetang en die hebben wij natuurlijk even de hand geschud. Dat voelde gek aan, wat een belevenis. Afgelopen zondag zijn wij verhuisd naar een prachtig onderkomen. Na veel zoeken naar een huis toch een gevonden, die wij tijdens ons laatste bezoek ook bezichtigd hadden. Maar destijds zei de eigenaar van het huis dat ze het al verhuurt hadden, echter bleek nu dat dat alleen een spelletje was om meer geld te ontvangen. Nu na al heel veel werk verzet te hebben. Want jeetje wat was het smerig in dit huis! Nu toch al redelijk geinstalleerd. Aankomende zondag zullen wij weer naar Pontianak terug gaan voor een paar dagen. Want mijn ouders en grootouders komen die week naar Pontianak om vervolgens een tijdje in Sintang te verblijven. Jess zal naar Singapore gaan en haar ouders daar ontmoeten.

Het liedje is te vinden op Youtube, via de volgende link: http://www.youtube.com/watch?

Veel luisterplezier!!!