Saya sampai di Indonesia!

Het is alweer een week geleden dat wij veilig en wel aankwamen in Jakarta. We hadden een goede vlucht en het viel mee met de zere billen van het lange zitten! Op de airport meteen een taxi genomen naar het hotel. Daar aangekomen was het een prachtig hotel! Spulletjes uitgepakt, douchen en lekker het bed in. De volgende ochtend vroeg er uit om een heerlijke duik te nemen in het zwembad. Lekker nasi als ontbijt haha gelukkig hadde ze ook nog een broodje met gelei. Het is maar de vraag wat je liever hebt :)

's ochtends de haven gezien en de vismarkt, zeker indrukwekkend ook al was ik er al een keer geweest. Endah een collega van dirk zijn werk heeft om 11 uur de rugzakken opgehaald bij het hotel zodat deze niet drie weken mee gesjouwd hoeft te worden door java. Zondagmiddag zijn we vertrokken naar Bogor wat ongeveer twee uur rijden is. Hier hadden we een heerlijk hotel/pension, abu pension. We hebben een tour gemaakt door de kampong, gamelan en tempe fabriek gezien. Was een geweldige tour. Dat mensen zo gelukkig kunnen zijn met zo weinig, daar kunnen wij nog wat van leren. Ook de saamhorigheid in een kampong is mooi. Iedereen is er voor elkaar, helpt elkaar, zorgt voor elkaar. Prachtig!

Dinsdag vertrokken naar Bandung. Het was een enorm lange rit ongeveer tien uur over gedaan. We starten al meteen goed doordat we in de file terecht kwamen. Gelukkig waren(30000 rp) er mannetjes die voor geld een weg konden wijzen waardoor we de file konden ontwijken. Mannetje mee in de auto en daar gingen we dan door super smalle straatjes, door kampongs en langs de rimboe. Ik hield me hart vast want naast dat het van die smalle weggetjes waren rijden ze ook behoorlijk hard. De weg over de Puncak pas was erg druk, veel touristische stalletjes. Omgeving met de rijstvelden was wel mooi dus toch ff uit de auto en fotootjes gemaakt. We hadden gepland om een paar dingen onderweg te zien maar door de vele file toch besloten om door te rijden. Maar voor Bandung zijn we eerst nog naar Lembang gereden. Hier eerst gegeten in een restaurantje (dat van de weg af nauwelijks te zien was). Maar het was een geweldig plekje. Allemaal drijvende eilandjes in een soort visvijver waarop je kon eten. Heerlijk nasi goreng telur gegeten met sate ajam en juice yuruk panas. Feestmaal niet!! Na het eten door naar de theeplantages, het hele proces uitgelegd gekregen en ook even de thee gedronken. Helaas regende het toen en was het qua foto’s maken van de plantages geen goed weer. Maar wel lekker verfrissend.
Aangekomen in Bandung eerst spulletjes geinstalleerd op de kamer en daarna door voor een happie eten. En mam en pap gebeld! Heerlijk om hun stemmen even te horen en te weten hoe het gaat in Nederland. Daarna lekker naar bed.

Woensdagochtend op weg naar Pangandaran. Ook dit zou een lange rit worden maar we wilden graag de warmwaterbronnen in Garut zien. Dus daar was de eerste stop. Helaas viel dit erg tegen en was het gewoon een zwembad met warm water( je weet natuurlijk nooit of het een natuurlijk bron is ;) )
Vervolgens langs de rijstvelden richting de hindoetempel gereden. De entree hiervoor was 10000 rp. Na dit betaald te hebben stonden we voor een dilemma want de hindoetempel stond aan de overkant van de rivier. Dus wat nu..... nee dan moesten we opnieuw geld betalen voor een boot dan konden we er komen. (de logica begrijp ik hiervan nog steeds niet :) entree betalen en vervolgens kan je er niet komen) De hindoetempel was mooi maar erg druk, veel mensen. Vervolgens door naar Pangandaran. Echter onderweg toch wel honger gekregen dus ik moest er aan geloven toch maar streetfood. Je snapt ik was huiverig en ja wat kies je dan! Na lang wikke en wegen rijst putig gekozen met boontjes en aardappeltjes verpakt in papier. Allemaal een pakje tussen de rijstvelden door gelopen en lekker daar op gegeten.

Vervolgens donderdag en vrijdag in Pangandaran verbleven. Wederom in een heerlijk hotel met zwembad. We hebben daar een tour gemaakt naar een kampong, naar de kroepoep fabriek en een prachtige belevenis de Green Canyon. Met de boot door de Canyon tot je niet verder meer kon en daarna een stuk gezwommen in onze kleren. Wat is nou meer een attractie? Twee blanke vrouwen die zwemmen of de prachtige natuur van de Green Canyon :)
Ook een stuk door de jungle gelopen en langs het strand. Heerlijk ff relaxen na een dag intensief van alles zien. De volgende ochtend om zes uur er uit om de zonsopkomst te zien. Echter daar aangekomen was het zo bewolkt dat er niks te zien was. Helaas. Die dag zijn we naar het strand geweest en hebben in zee gesnorkeld, lange wandeling langs het strand gemaakt naar een prive wit strandje! Prachtige schelpen gevonden en super mooi uitzicht. We ging voor een korte wandeling maar uiteindelijk toch nog twee uur weg gebleven. Onze taaljuf begon zich al af te vragen waar we bleven. Op het strand waren ook een heleboel apen die ons eten wilde jatten. Met stok en steen moesten wij hen van ons afhouden. Prachtige dieren met wel brutaal hoor!

Gisteravond aangekomen in Yogyakarta en meteen na aankomst door naar de Pranbanan dansen. Prachtige voorstelling van de javaanse dans. Indrukwekkend om te zien, daarna meteen ons bed in. Want de volgende ochtend zouden we met de man van de homestay naar de Borobordur gaan. Om zes uur opstaan en zeven uur weg gereden. Hier kregen we een soort van sarong om en er liep een gids met ons mee. Echter waren wij als blanke zo’n attractie dat we bij elke stap die we zetten wel aangesproken werden of ze met ons op de foto mochten. De eerste paar keren is het nog leuk maar na tien keer op de foto gezet te zijn wordt het toch wat minder leuk. Je komt er immers voor de tempel. Ondertussen waren er ook heel veel schoolkinderen die als opdracht hadden buitenlanders te interviewen zodat ze hun engels konden oefenen. Ook na vijf keer een interview gehouden te hebben bij de volgende maar nee gezegd. Ook al was het sneu voor hen!Na de Borobordur nog langs een super de luxe hotel gereden. Echter de man die ons reed wilde er wel naar binnen om ff wat te drinken. Vervolgens dus door de strenge security naar het restaurant. In het hotel kregen we een geweldige rondleiding langs kamers waar Richard Gere en David Beckham geslapen hebben. ZO’n kamer kost 2700 dollar per nacht. Na wat gedronken te hebben maar weer weg gegaan. Wat een luxe te midden van ook zoveel armoede. Een groter contrast is haast niet denkbaar.
Morgen zullen we starten met onze taalcursus op school, na een hele week dit in hotels gekregen te hebben. Ik ben benieuwd hoe dit zal zijn. Het praten gaat steeds beter, al moeten mensen soms wel vreselijk lachten als we verkeerde woorden gebruiken of verkeerde zinsopbouw gebruiken. Jennet ik kan me nu helemaal voorstellen hoe jij je voelt als je weer eens wat geks zegt in het Nederlands :)

Sampai bertemu lagi!