Sambal en Chili!

Een week geleden waren wij op de markt vlakbij ons huis om wat groente en dergelijke te kopen. Een geweldig marktje waar de kale kippen op de planken liggen en de levende kippen in kooitjes te koop staan. Ook de nanassen worden ontveld voor je en de putjes worden er simpel en snel verwijderd met een giga groot mes. Maar zie daar toen wij op de motor wilde stappen om naar huis te gaan lag daar een heel t we klein bundeltje te slapen op de planken. Jess meteen er naar toe en de eerste vijf minuten was ze er niet weg te slaan. Een man kwam er nieuwschierig bijstaan - wat doet die bule daar- en zijn reacte was neem dit zielige bundeltje gerust mee naar huis. Ik ongeduldig wachtend op de motor, werd met grote ogen aangekeken door Jess. Tja de vraag was natuurlijk zullen we het meenemen naar huis. Nou ik was in eerste instantie niet super enthousiast. Wat moeten we met dit katje beginnen, zo jong en zo vies. Maar vooruit daar laten liggen was ook niet echt een optie. Dus in een tasje gestopt en tussen ons in op de motor mee naar huis genomen. Thuis gekomen eerst maar een flinke wasbeurt om vervolgens van de schrik te bekomen. Want wassen dat kende hij zeker niet. Ondertussen is het een prachtig mooi beestje geworden en loopt hij als de koning van het huis parmantig rond. En Sambal vonden wij een prachtige naam voor de rode kater in ons huis.
Maar wat is nou leuker dan een vriendje er bij! Dus wij op zoek! Nee hoor grapje!
Maar toch wel een poesje tegen gekomen onderweg afgelopen maandag. Wederom werden er vier paar grote ogen naar mij opgeslagen. En tja daar kon ik echt geen nee tegaar en zeggen. Maar hoe vervoeren we zo'n klein beestje op de motor. Dus op de vuilnisbult een plastictas gezocht en haar daar in gestopt. Maar piepen dat ze deed, de hele weg naar huis en ook thuis bleef het door gaan. Schrokte al het eten naar binnen en 's nachts om vier uur kwam ze spoken. Pfff..... waar zijn wij aan begonnen. Ze is zo veel kleiner dan Sambal. Ook haar hebben we ondergedompelt in een emmer water en heerlijk gewassen. Echter ze heeft nog zulke rare haren, als een pasgeborene.
Sambal was twee dagen flink chagrijnig maar inmiddels zijn ze dikke vriendjes. En plagen ze elkaar voortdurend en stoeien ze door de eetkamer. Natuurlijk zijn er ook veel jaloerse blikken want als de een aangehaald wordt moet dat bij de ander ook zeker. Trouwens onze derde vrouw in huis heet Chili. Ze is super vlug, je moet haar constant in de gaten houden en ze klimt via je broek omhoog om bij je te zijn. Ongelooflijk voor zo'n kleintje, waarschijnlijk is ze nog niet eens vier weken oud.
Je snapt wij vervelen ons zeker niet want het is elke dag weer een avontuur wat ze uitgehaald hebben met zijn tweeen.

Sampai nanti!