Mempawah

Maaf sekali(sorry sorry sorry),
Helaas is er de vorige keer iets mis gegaan en was het verslag dus niet geplaatst op de site. Helaas had ik het ook niet opgeslagen op de computer zodat ik het opnieuw moest typen :(

Ongeveer twee maanden geleden leerde ik een leuke meid hier in Pontianak kennen en zij wilde graag haar geboortestad aan mij laten zien. Natuurlijk had ik meteen interesse echter zo weinig tijd. Maar drie weken geleden was het moment daar....
Vrijdagmiddag rond een uur of 1 reden we op de motor weg richting Mempawah. Een twee uur lange rit over een verschrikkelijke weg. Waar levensgevaarlijk werd gereden en waar ze op vele plekken de weg aan het repareren waren zodat we met de motor over houtenplanken moesten rijden. Na een uur gingen we tanken en ik kon amper van de motor af komen pffff het leek alsof ik geen billen meer had. Zo gevoelloos haha! Maar we moesten daarna nog een uur rijden dus toch maar weer achterop de motor gestapt. Het uitzicht langs de weg werd steeds mooier en ik kon eindelijk een beetje genieten van de rit en de omgeving.
Na eindelijk twee uur rijden kwamen we aan bij het huis waar zij woonde samen met haar moeder en broer. Een prachtig huis gelegen aan de rivier met een lekkere mangoboom en jambuboom aan de zijkant van het huis. Nou hier zag ik mezelf wel anderhalve dag bivakkeren.
Het huis was super primitief. Geen meubels, je deed alles op de grond. gekookt werd er buiten op het vuur en ook gewassen werd er in de rivier. Echter voor mij haalde ze twee emmers water uit de rivier en zette deze in de mandikamer zodat ik mezelf kon wassen. Hartstikke lief!
Wij kwamen daar rond een uur of drie aan en ik kreeg meteen eten. Echter begrepen ze totaal niet dat ik niet tegen pedas(scherp eten) kan. En vonden het ontzettend komisch. Na het eten zijn we met de motor een tochtje gaan maken tussen de rijstvelden en kampongs door naar een soort moslimgebedsplek. Hier moest je eerst 200 treden omhoog klimmen om daar te komen. Maar dan had je wel een hartstikke mooi uitzicht. Daarna terug naar huis. 's avonds gegeten bij het busstation. Eerst begreep ik niet goed hoezo bij het busstation. Maar later vertelde ze mij dat bij het busstation 's avonds alle eetstalletjes uitgestald worden. En dat het daar hartstikke gezellig is, dat iedereen daar gaat eten. En het klopte, het was enorm druk maar super gezellig. Lekker nasi goreng gegeten(tidak pedas) en de zus van haar ontmoet met haar twee kinderen. Na het eten zijn we nog even bij die zus thuis langs geweest. Vreemde situatie binnen want er waren twee vrouwen en maar een man en vier kinderen. En ik dacht natuurlijk waar is dan de tweede man en toen ik dat vroeg keek iedereen me schaapachtig aan. Later vertelde ze mij dat deze man dus twee vrouwen had. Tja dat bestaat natuurlijk ook nog!
Om half tien lekker het bedje in want 's ochtends om half vijf ging de wekker, ze moesten bidden(moslim). Daarna kon ik natuurlijk niet meer slapen. Na een lekker nasi ontbijtje op zoek gegaan naar de krokodillen in de rivier. Echter na lang zoeken niet gevonden. Helaas :(
Na nog een bezoekje aan de andere zus weer op weg gegaan naar Pontianak want 's middags zou ik nog een verlovingsfeest hebben.