Solo

Alweer drie weken geleden ging ik voor vijf dagen naar Java naar de plaats Solo.
Ik had een uitnodiging gekregen van een fysiotherapeut dat er een interessante workshop zou zijn in SOLO. De fysiotherapeut zou er niet heen gaan maar als ik wilde dan regelde zij het voor me. Nou het leek mij wel erg interessant en heb eerst geinformeerd of ik bij een kennis die ik opgedaan had in Pontianak en die in Solo woont kon blijven slapen. Nou dat vond zij geen probleem. Dus donderdag 13 oktober 's ochtends om half acht stond ik op het vliegveld van Pontianak, terwijl mijn vlucht om acht uur zou gaan. Ik had natuurlijk stress want een half uurtje van te voren aankomen op het vliegveld is niks voor mij. Maar de mensen deden alles nog op zijn elfendertigste, wat bleek toen ik boven kwam was het een uur vertraging had. Om tien uur kwam ik dan eindelijk aan op Jakarta. Hele andere wereld en ja ik heb ook wat "bule's"(blanke) gespot. Aangekomen in Jakarta moest ik tot 12 uur wachten, echter toen het twaalf uur was zeiden ze dat het pas een uur werd en om een uur zeiden ze dat het twee uur werd. Uiteindelijk om half vier vertrok het vliegtuig richting SOLO. Op de airport in Jakarta heb ik me trouwens wel vermaakt. Er was een Indonesisch gezin die mij uitnodigde om samen hun meegebrachte eten te nuttigen. Super vriendelijk! Ze woonde in het "engelse dorp" op Java. Het was een dorp waar heel veel engelse lessen werden gegeven. Het engelse dorp is in zowat heel indonesie bekend!
Na een uur in het vliegtuig arriveerde ik dan eindelijk in SOLO. Nana(de kennis waar ik zou slapen) stond al op me te wachten. Met de motor richting haar huis. Ze is een docent fysiotherapie en geeft op de universiteit les. Ze woont in een soort van studentenhuis en heeft een piepklein kamertje maar wel super gezellig. Na de mandi en relaxing nog even naar de batikshop geweest en daarna wezen eten in een erg leuk restaurant, met een prachtig uitzicht. De volgende dag zou de workshop om 1 uur beginnen en Nana vroeg of ik 's ochtends met haar mee wilde naar de universiteit. Dan kon ik zien wat voor lessen zij gaf. Nou dat leek me natuurlijk geweldig.
na een heerlijke nacht slapen 's ochtends eerst nog in rumah makan ontbijtje van nasi ed. genuttigd en daarna door naar de les.
De eerste les zou gaan over massage en was meer in de praktijk oefenen op elkaar. Wel verbazingwekkend dat alleen de meiden konden oefenen op de jongens en de jongens dus niet konden oefenen. Dit vanwege het moslim geloof. Na deze les was er een soort van biologie les waarin studenten op het bord verschillende dingen toe moesten lichten. Veel studenten hadden een heleboel vragen voor mij en waren ontzettend geinteresseerd. Leuk om te zien.
Na de les opnieuw nasi gegeten in rumah makan met wat andere docenten van de universiteit. Daarna door naar de workshop. Daar aangekomen keek iedereen zijn ogen uit naar die blanke die daar het hotel binnen gewandeld kwam. Eerst maar eens de nacht regelen. Het was namelijk zo dat als je deelnam aan de workshop je een nacht in het hotel bleef overnachten als je dat wilde. Nou ik had daar wel zin in, ik zou een kamergenoot hebben maar dat maakte mij niet uit. Boven bij de kamer aangekomen was mijn kamergenoot daar al. In eerste instantie stond ze me aan te gapen en wist ze niet wat ze moest zeggen. Maar uiteindelijk was het hartstikke gezellig samen.
De workshop was super interessant. De presentator was een man die in australie geboren was en met zijn vierde jaar naar Jakarta is verhuisd. Hij sprak ontzettend makkelijk indonesisch wat heel goed te volgen was. Daarnaast sprak hij ook veel engels. Dit was wel een opluchting want ik was erg bang dat ik weinig van de workshop zou begrijpen. Overdag was het heel theoretisch en 's avonds zijn we voor het eerst de oefeningen gaan oefenen op elkaar. Om half elf gingen we naar boven en viel ik meteen in slaap. Om vijf uur werd ik gewekt door de wekker want mijn kamergenoot moest om vijf uur bidden. Daarna kon ik niet meer slapen en ben ik opgestaan. Om zeven uur hebben we een heerlijk ontbijtje gehad met allerlei verschillende broodjes, wel wat anders dan die nasi!
Daarna begon de workshop weer met de hele dag heel veel praktijk. Gekke pilates oefeningen waarbij je als een kat moest gaan staat en een holle en bolle rug moest maken. Nou als je met 25 mensen in een ruimte staat en allemaal dezelfde gekke oefening moet doen is dit wel hilarisch. Ik heb dan ook vreselijk gelachen hierom :)
na de workshop kwam nana mij weer ophalen en zijn we naar huis gegaan. 's avonds nog lekker gegeten samen met nana en een andere docent fysiotherapie. Zelfs nog weer een keer naar een batikshop geweest. verslavend, het is allemaal even prachtig.
Zondag zouden we naar een seminar gaan, echter kon ik er niks van volgen en zijn we 's middags weg gegaan. Ik heb heerlijk een paar uur geslapen en 's avonds nog lekker gerelaxed. De volgende ochtend zijn we nog naar de beroemde batikmarkt geweest en heb ik nog wat dingetjes gekocht en voordat ik het wist moest ik alweer naar de airport. Daar aangekomen had de vlucht meteen alweer een uur vertraging. Echter als het vliegtuig een uur vertraging heeft krijg je gratis eten. Dat kwam wel goed uit want begon al aardig trek te krijgen. Uiteindelijk vloog het ik pas na twee uur. En toen ik in Jakarta aankwam bleek dat het vliegtuig pas om 's avonds acht uur zou gaan. Echter om acht uur bleek dat ie pas om half elf zou gaan. Ik kwam vreselijk laat in Pontianak aan maar gelukkig wilde een vriend in Pontianak me toch nog afhalen van het vliegtuig en thuis brengen. Geweldig!